"Nie mogę w to uwierzyć"

Ehhhhh.... Musiałam coś dzisiaj od siebie napisać

Troszkę posmęcę, ale ja tak od czasu do czasu mam :P 

Leżąc sobie w cieniu i się "opalając" słuchałam piosenek z telefonu, dzieciaki obok dłubały słonecznik albo się bawiły w piaskownicy - jak fajnie mieć podwóreczko :D 

Przypadkiem natknęłam się na piosenkę przy której ZAWSZE płaczę :( Mowa o piosence zespołu Verba o tytule "Nie mogę w to uwierzyć" 

http://www.youtube.com/watch?v=EshQNngWpeM

Słowa  jej są tak idealnie pasujące do mojego pewnego momentu w życiu, którego NIGDY nie zapomnę i zawsze płaczę jak mi źle i wtedy jej słucham,chyba tylko po to żeby się jeszcze dobić......

Kilka lat temu, dokładniej to będzie jakieś 4 lata wstecz albo i 5, odszedł, a właściwie powiesił się :( młody chłopak 3 lata starszy ode mnie, wtedy miał 24 lata.... Tym bardziej mnie to poruszyło, bo był on moją PIERWSZĄ miłością i dość długo trwającą bo z 8 lat! Więc tak podsumowując, można powiedzieć,że gówniara ze mnie była jak się zakochała bo co to mieć 10 lat i się zakochać :P A jednak!!! Kochałam i to n tyle mocno i na tyle szczerze, że nawet męża tak mocno nie kocham :( Oni się też znali. Jak ja się dowiedziałam co się stało, to tyle dobrego, że malutka wtedy Hania spała grzecznie w łóżeczku, bo ja byłam w totalnej rozsypce! Płakałam, szlochałam, pytałam sama siebie i Boga - "Dlaczego go zabrałeś?!" Tyle we mnie żalu było i złości, mąż nawet z pracy wrócił żeby być ze mną,bo wiedział ile to dla mnie znaczy i jak ze mną wtedy było źle :( Długo dochodziłam do siebie po tej tragedii, zresztą nadal do mnie to nie dociera, że JEGO już NIE MA! :(  Tyle mam z nim wspomnień, a żadnego zdjęcia :( :( :( Ten pierwszy raz, wyczekany, wymarzony, taki jaki powinien być.... Nie potrafię zrozumieć dlaczego to właśnie on musiał coś takiego zrobić, co kierowało nim, że musiał sam sobie odebrać życie :( Siedzę i ryczę :( 

Idę spać.... Dobranoc